اضافه وزن و چاقی را می توان به عنوان تجمع چربی اضافی در بدن تعریف کرد تا حدی که سلامت را مختل کند.

شاخص توده بدنی (BMI) یک شاخص ساده وزن برای قد است که معمولا برای طبقه بندی اضافه وزن و چاقی در بزرگسالان استفاده می شود. BMI یک مقدار به دست امده با تقسیم وزن بدن فرد (کیلوگرم) بر مربع قد انها (در متر) (BMI = kg / m2) است.

سازمان بهداشت جهانی؛

اضافه وزن با BMI برابر یا بالاتر از 25

چاقی مقدار BMI برابر یا بالاتر از 30 را به عنوان چاقی تعریف می کند.

BMI مفیدترین اندازه گیری اضافه وزن و چاقی را در سطح اجتماعی فراهم می کند که برای همه سنین و جنس ها در بزرگسالان یکسان است. با این حال، BMI برای تخمین وزن بدن بر اساس قد استفاده می شود و اطلاعاتی در مورد توزیع چربی در بدن ارائه نمی دهد.

دور کمر یک روش کمتر مورد استفاده برای اندازه گیری چاقی در افراد است. این اندازه گیری ساده دور کمر را در بزرگسالان اندازه گیری می کند و چاقی و چاقی بیمار را تعیین می کند. برای پیدا کردن دور کمر، منطقه بالای استخوان لگن و زیر قفسه سینه با کمک یک نوار اندازه گیری اندازه گیری می شود.

برای زنان، دور کمر 89 سانتی متر یا بیشتر ناسالم است. برای مردان، دور کمر 102 سانتی متر یا بیشتر ناسالم است. هیچ طرح طبقه بندی یا محدوده های مختلف برای تشخیص چاقی با این روش وجود ندارد. فقط برای مردان و زنان، استانه های ساده و ساده ذکر شده در بالا اعمال می شود.

علل چاقی و اضافه وزن

علت اصلی چاقی و اضافه وزن این است که مصرف انرژی روزانه (کالری) بیشتر از انرژی مصرف شده است. جهانی;

افزایش مصرف غذاهای پر انرژی با محتوای چربی بالا،

افزایش فعالیت بدنی به دلیل افزایش ماهیت عرق سدان در بسیاری از انواع مشاغل،

تغییر در مدل های حمل و نقل،  

افزایش شهرنشینی یکی از علل چاقی است.

تغییرات در الگوهای رژیم غذایی و الگوهای فعالیت بدنی اغلب نتیجه تغییرات زیست محیطی و اجتماعی مربوط به عدم وجود سیاست های حمایتی در بخش هایی مانند بهداشت، کشاورزی، حمل و نقل، برنامه ریزی شهری، محیط زیست، پردازش مواد غذایی، توزیع، بازاریابی و اموزش است. چاقی یک بیماری است که اغلب توسط عوامل خارج از کنترل فرد ایجاد می شود.

علم نشان می دهد که ژنتیک در چاقی نقش دارد. ژن ها می توانند اختلالات خاصی ایجاد کنند که منجر به چاقی می شوند. با این حال، همه افراد با استعداد چاقی چاق نمی شوند. تحقیقات در حال انجام است تا مشخص شود کدام ژن ها بیشتر به چاقی کمک می کنند.

سازمان بهداشت جهانی تایید می کند که در قرن جاری، چاقی دارای شیوع مشابه یا بالاتر از سوء تغذیه و بیماری های عفونی است. بنابراین، اگر اقدامات موثر برای جلوگیری و درمان چاقی انجام نشود، ممکن است بیش از نیمی از جمعیت جهان تا سال 2025 چاق شوند.

بنابراین، چاقی یک بیماری مزمن است که در کشورهای توسعه یافته شایع است و مردان و زنان را در تمام سنین از همه نژادها تحت تاثیر قرار می دهد.

پیش چاقی و چاقی یک مشکل عمده بهداشت عمومی است که نیاز به یک استراتژی مشترک دارد که شامل ارائه درمان مناسب و مراقبت های پس از درمان و همچنین ترویج عادات غذایی سالم و شیوه زندگی فعال تر است.

چاقی دوران کودکی

به طور خاص، شیوع چاقی کودکان در اروپا در حال افزایش است.

به رسمیت شناخته شده است که چاقی دوران کودکی پیش بینی کننده فزاینده ای از چاقی بزرگسالی است، به ویژه در دهه دوم زندگی، به ویژه برای کودکان دارای اضافه وزن والدین چاق.

علاوه بر این، شواهد فزاینده ای وجود دارد که چاقی به نتایج اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی اسیب می رساند. بنابراین، چاقی کودکان در حال حاضر به عنوان یک مشکل مهم بهداشت عمومی با افزایش شیوع چاقی بزرگسالان در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شناخته شده است.